نگاهی اجمالی به تولید شیمیایی
تولید شیمیایی در بسیاری از صنایع - از جمله مهندسی پتروشیمی، صنایع کاغذ سازی، آبکاری و مواد شیمیایی- دخیل است. صحبت از تولید شیمیایی مصادف با تاثیر خوردگی، دمای بالا و فشار زیاد می باشد.
اسیدها، بازها و نمک های مختلف در فرآیندهای شیمیایی به کار می‌روند، مانند برج ها، مخازن ایستاده، خطوط لوله صلیبی و متقاطع و دودهای صعود کننده. از این رو اغلب تجهیزات و تاسیسات شیمیایی از موضوع خوردگی متوسط، درجه حرارت بالا و فشار زیاد نمی توانند خلاصی یابند. به خاطر تولید مداوم و بی خطر، کارخانه های شیمیایی میزان قابل‌توجهی ورق استیل در تاسیسات شان استفاده می کنند.
مواد مورد نیاز تجهیزات پتروشیمی
تاسیسات و تجهیزات پتروشیمیایی همیشه عظیم هستند، با داشتن مخازنی با قطر چندین متر و ارتفاع ده ها متر. پس از شکل دهی تجهیزات و جوشکاری آنها، مشکل بتوان عملیات حرارتی انجام داد. حال آنکه هر دوی این ها تاثیر منفی بر مقاومت خوردگی ویژگی‌ها و خواص مکانیکی ورق استیل خواهند داشت. مثلاً شکل دهی گرم و جوشکاری سبب حساسیت ورق استیل خواهد شد و مقاومت خوردگی بین دانه ای آن را تحت تاثیر قرار می دهد. تنش پسماندی که در خلال شکل دهی و جوشکاری به وجود آمده تحت شرایط مختلف، آسیب ناشی از خوردگی تنشی به بار خواهد آورد. شکل‌دهی و جوشکاری، خواص مکانیکی نواحی جوش را نیز تغییر می دهد. بنابراین در اکثر تجهیزات پتروشیمیایی، جهت حفظ مقاومت خوردگی کافی و مناسب و نیز برخورداری از خواص مکانیکی مطلوب، به خصوص مقاومت خوردگی بین دانه ای و چقرمگی و پایداری بدون گرم کاری، پس از شکل دهی و جوشکاری تجهیزات، ضروری است از ورق استیل استفاده شود.
ورق استیل جهت ساخت تجهیزات پتروشیمیایی
ورق استیل آستنیتی کروم-نیکل دار یا کروم-نیکل-مولیبدن دار به خاطر داشتن مقاومت خوردگی خوب، انعطاف پذیری و نرمی مناسب، چقرمگی خوب، شکل پذیری و جوشکاری خوب، گسترده ترین کاربرد را در صنایع و تجهیزات پتروشیمیایی دارند. به منظور برآوردن نیاز به مقاومت خوردگی بین دانه ای در فرآیند عملیات حرارتی و جوشکاری، اغلب در صنایع پتروشیمی گریدهایی از ورق استیل به کار می‌رود که حاوی عناصر تثبیت کننده نظیر تیتانیوم، نئوبیوم و غیره باشند.
به عنوان مثال گریدهای ۳۲۱ و ۳۱۶ گزینه‌های ترجیحی برای این منظور می‌باشند. با توسعه و پیشرفت صنعت و تکنولوژی متالورژی، ورق استیل های کم کربن، فوق کم کربن و نیتروژنی، به لحاظ مقاومت بهترشان در برابر خوردگی های بین دانه ای و حمله‌های خط چاقو، به طور گسترده و روز افزون مورد مصرف قرار می گیرند.
از آنجا که ورق استیل حاوی میزان بیشتری از عناصر آلیاژی می باشد، لذا از نظر قیمت گران تر است. بنابراین در خصوص چنین موادی می بایست صرفه اقتصادی را در نظر بگیریم. زمانی که مخازن شیمیایی فشار زیاد و دیوارهای قطور دارند همیشه با پوسته یا قشر محافظی از جنس فولاد کربنی یا آلیاژ ضعیفِ با استحکام زیاد ساخته می شوند، حال آنکه در آستر یا لایه داخل آن از ورق استیل استفاده شده است. این ساختار می‌تواند به میزان زیادی از ورق استیل محافظت نماید ضمن اینکه کیفیت و بهره‌وری تجهیزات را نیز تضمین می‌کند.
ورق استیل مقاومت زیادی نسبت به خوردگی در محیط های اسیدی اکسیدکننده ضعیف و متوسط نشان می دهد، لیکن کارایی آن تحت شرایط اسیدهای غیر اکسید کننده، اسیدهای اکسید کننده قوی و کلریدها کاهش می‌یابد. استیل آستنیتی اساساً بر علیه اسیدها بکار می رود اما برای اسیدهای غیر اکسید کننده چون اسید سولفوریک، اسید هیدروکلریک و اسید استیک، ورق استیل های حاوی نیکلِ افزوده به علاوه عناصر مولیبدن، مس و سیلیسیم قویاً توصیه می‌شوند.